Historia
“Solidarność” Ziemi Łódzkiej 1980-81
Łódź latem 1980 r. znalazła się na drugim planie wydarzeń. Jej rola była przede wszystkim wspierająca, ale przecież tysiące ludzi w fabrykach i innych zakładach pracy, którzy w sierpniu zdecydowali się rozpocząć strajk lub w inny sposób wyrazić swoje zdanie, miało świadomość uczestniczenia w przemianie dokonującej się na terenie całego kraju.
ROK 1980
4 sierpnia
o godz. 23.15 w Łódzkich Zakładach im. Obrońców Pokoju rozpoczął się na zmianie nocnej tkalni strajk, który kontynuowany był na różnych zmianach w ciągu następnych dni i w rezultacie przekształcił się w strajk okupacyjny.
8-15 sierpnia
liczne strajki, zwykle kilkugodzinne ogarniają wiele zakładów nie tylko przemysłu włókienniczego, żądania dotyczą głównie warunków płacowych oraz organizacji pracy. Obok Łodzi strajkują m.in. zakłady w Aleksandrowie, Zgierzu i Pabianicach.
26 sierpnia
dochodzi do kulminacji strajkowej. MPK w Łodzi ogłasza ciągłe zatrzymanie komunikacji autobusowej i tramwajowej, na ulicach miasta pojawiają się liczni rowerzyści. Kolportowane są ulotki “O co walczą robotnicy Wybrzeża” oraz instrukcja “Jak strajkować”.
30 sierpnia
mimo ogłoszenia wolnej soboty napięcie w mieście nie spada. Strajki zaczynają wygasać dopiero po ogłoszeniu podpisania porozumienia w Szczecinie.
1-10 września
w wielu zakładach łódzkich wybucha druga fala strajków. W tym samym czasie konstytuuje się Międzyzakładowy Komitet Założycielski NSZZ “Solidarność” Ziemi Łódzkiej. Do żądań ekonomicznych dochodzą polityczne. Pojawiają się pisma związkowe poza cenzurą, m.in. “Solidarność Ziemi Łódzkiej”- biuletyn informacyjny MKZ.
29 września
ujawnia się komitet założycielski Niezależnego Zrzeszenia Studentów, najpierw w Szkole Filmowej, następnie w innych łódzkich uczelniach.
3-25 października
uliczne akcje ulotkowe objaśniające działalność związku
4-6 listopada
spotkanie w kilku zakładach łódzkich z przedstawicielami KKP Bogdanem Lisem i Anną Walentynowicz.
11 listopada
na spotkaniu z 6 tysiącami ludzi w łódzkiej Hali Sportowej Lech Wałęsa mówi: “Nie my jesteśmy dla rządu, tylko rząd jest dla nas”
12-14 listopada
akcja protestacyjna łódzkich nauczycieli i pracowników służby zdrowia oraz strajk pracowników muzeów i bibliotek solidaryzujących się z przedstawicielami tych środowisk, obradujących w Gdańsku.
ROK 1981
8-30 stycznia 1981
ulice Łodzi oblepione ulotkami, trwa walka o wszystkie wolne soboty.
22 stycznia
rozpoczął się strajk studentów Uniwersytetu Łódzkiego, trwający 28 dni; z biegiem czasu dołączali studenci innych uczelni w kraju. Pierwsza tego typu demonstracja społeczno – polityczna w Europie od fali protestów we Francji i Czechosłowacji wiosną 1968 r.
18 lutego
protesty dotyczące wolnych sobót kończą się kompromisem – trzy wolne soboty w miesiącu. Komisja resortowa podpisuje porozumienie ze strajkującymi studentami.
22 lutego
uliczna manifestacja rolników indywidualnych w Łodzi.
1-10 marca
akcja protestacyjna w Łodzi przeciwko zwolnieniu ze szpitala Ministerstwa Spraw Wewnętrznych pięciu członków zakładowej komisji założycielskiej “Solidarności”.
20-27 marca
potężna akcja strajkowa związana z tzw. “przesileniem bydgoskim”.
3 maja
ok. 3 tyś. ludzi uczestniczy w mszy polowej na Pl. Wolności z okazji rocznicy Konstytucji 3 Maja.
25 maja
protesty w Łodzi, “Solidarność” w związku z dramatyczną sytuacją na rynku (brak żywności, papierosów, mydła, środków do prania, a także w związku z decyzją o obniżeniu kartkowych racji mięsa) ogłasza akcję pod hasłem “Głód -jesteśmy głodni”.
27-29 lipca
protestują kierowcy samochodów dostawczych.
30 lipca
ma miejsce słynny w całym kraju marsz głodowy kobiet na ulicy Piotrkowskiej.
wrzesień – październik
na I Krajowym Zjeździe Delegatów Związku jedną z najbardziej aktywnych była delegacja Regionu Łódzkiego.
4 grudnia
w Łodzi trwa pogotowie strajkowe w związku z ogłoszonym projektem masowych strajków ulicznych 17 grudnia na terenie kraju.
12 -13 grudnia
pacyfikacja terenowych ogniw “Solidarności” Ziemi Łódzkiej, łącznie z brutalną eksmisją aktywu związkowego oraz dewastacją siedziby MKZ przy ul. Piotrkowskiej.